Leon & Juliette doet denken aan de tragedie Romeo en Juliet van Shakespeare. Maar onmogelijk is de liefde in Van der Zijls boekenweekgeschenk uiteindelijk niet. De Nederlandse Leo Herckenrath emigreert begin negentiende eeuw naar het Amerikaanse Charleston, de hoofdstad van de zuidelijke slavernij. Juliette is een slavin die hem verzorgt als hij ziek wordt. Hij besluit haar vrij te kopen en met haar te trouwen, tegen alle conventies van het toenmalige Charleston in. De liefde bedrijven met slavinnen vindt men prima, maar tot rassenvermenging mag het niet leiden. Leon moet zich in veel bochten wringen en smokkelt uiteindelijk zijn gezin naar Nederland. Daar leven ze als exotische representanten van een andere wereld. Van der Zijl houdt het bij de feiten, alles in dit boek is waar gebeurd. Ze kleurt de dingen alleen in met haar verbeelding. Toch leest dit boek als een roman, prachtig verteld.
Uitstappen in Elst
Een dorp mag Elst (Ut) eigenlijk niet heten, eerder een uit uit de hand gelopen buurtschap dat ontstond langs de handelsroute Keulen-Utrecht, die later de Rijksstraatweg heette, en nu een nummer heeft: N225. Met het verstrijken van de tijd trok daar een wereldgeschiedenis aan reizigers langs: pelgrims, soldaten, kooplieden, machthebbers, Rembrandt van Rijn, de legers van Hitler en tanks met Canadezen. Vanaf het begin lijkt Elst voorbestemd om doorheen te rijden en vergeten te worden. Alleen tabaksplanters en steenovenarbeiders streken neer in de smalle strook tussen Rijn en Utrechtse Heuvelrug, bouwden er huizen, schuren en later een kerk.
Lees verderOpgeslagen onder Uncategorized
Schuimkoppen en de dochter van Jan Tok
De schuimkoppen staan op het IJsselmeer. Het is maandagochtend, de storm van zondag blaast zijn laatste adem uit. Alsof het zo moet zijn. Stormvloeden vormden ooit de Zuiderzee, de storm van 1916 luidde het definitieve einde van eb en vloed in.
Opgeslagen onder Uncategorized
De zwarte schuur van de schuld
De verschijning van een nieuwe roman van Oek de Jong is altijd een gebeurtenis. De Jong neemt de tijd om zijn boeken te schrijven en te herschrijven. In zijn inmiddels veertigjarige schrijversloopbaan verschenen tot nu toe vijf romans.
Op Zwarte schuur moesten we na zijn magnum opus Pier en oceaan zeven jaar wachten. En ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat hij die tijd ook nodig had om het boek te componeren en fijn te slijpen. De Jong staat bekend als een minutieus herschrijver, die meerdere keren met een lege bladzijde begint om een nog betere versie te schrijven.
Opgeslagen onder Onder woorden
Europa in de uitverkoop?
Dit jaar gingen we om praktische redenen twee keer op vakantie. Na een korte vakantie op Ameland brachten we een week door op onze tuinbank, als het tenminste niet regende. Daar las ik Grand Hotel Europa, de kloeke en bejubelde Europaroman van Ilja Leonard Pfeijffer. De volgorde was onhandig, de volgende week zouden we ons weer in het toerisme storten. Maar hoe doe je dat als je net een 500-pagina’s lang verhaal hebt gelezen waarin de toerist op de hak wordt genomen? Je durft nauwelijks meer op je slippers en in je kaki-korte-broek-met-zijzakken de straat op. Pfeijffers satire kwam in ieder geval flink binnen.
‘Ik ben geen omgekeerde zendeling geworden, die nu het tegendeel beweert.’
Voor het winnen van de Librisprijs 2019 was schrijver Rob van Essen (geb.1963) bij het grote publiek niet zo bekend. Dat is nu wel anders. Een gesprek over De goede zoon, een demente moeder en wat er rest na een reformatorisch geloof.
In het prijswinnende boek De goede zoon gaat een zestigjarige schrijver op roadtrip met een oude vriend, die Lennox heet en die hij kent uit de tijd dat ze samen bij het gemeente-archief werkten. In die tijd zijn dingen voorgevallen die het daglicht niet kunnen verdragen, maar de vraag is of ze op hun geheugen kunnen vertrouwen om de waarheid te achterhalen. Een zelfrijdende auto brengt hen op de plaats van bestemming, waar ze bediend worden door een portierrobo, die even later gemoedelijk een sigaretje staat te roken. Dit apocalyptische scenario lijkt absurd, en dat is het ook wel, maar Rob van Essen weet daar authentieke menselijke verhalen doorheen te weven.
Opgeslagen onder Woord en Dienst
